پروژه دانشجویی مقاله بررسی شدت آسیبهای سلولی ناشی از تشعشع در بیماران مبتلا به سرطان دیفرانسیه ی تی

 پروژه دانشجویی مقاله بررسی شدت آسیبهای سلولی ناشی از تشعشع در بیماران مبتلا به سرطان دیفرانسیه ی تیروئید درمان شده با ید رادیواکتیو تحت word دارای 7 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی مقاله بررسی شدت آسیبهای سلولی ناشی از تشعشع در بیماران مبتلا به سرطان دیفرانسیه ی تیروئید درمان شده با ید رادیواکتیو تحت word   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پروژه دانشجویی مقاله بررسی شدت آسیبهای سلولی ناشی از تشعشع در بیماران مبتلا به سرطان دیفرانسیه ی تیروئید درمان شده با ید رادیواکتیو تحت word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پروژه دانشجویی مقاله بررسی شدت آسیبهای سلولی ناشی از تشعشع در بیماران مبتلا به سرطان دیفرانسیه ی تیروئید درمان شده با ید رادیواکتیو تحت word :

مقدمه

در کاربردهای پزشکی اشعهی یونیزان از قبیل رادیولوژی، پزشکی هستهای و سیتیاسکن، علاوه بر حصول منفعت که همان تشخیص و درمان بیماریها است، خطر ناشی از پرتوگیری نیز باید مورد توجه قرار گیرد. ید

رادیواکتیو 131 یکی از مواد رادیو اکتیوی است که در طب هستهای کاربردهای فراوانی اعم از تشخیصی و درمان دارد به طوری که دوز ید 131 به کار رفته برای موارد تشخیصی در حد 5 میلیکوری است ولی دوزهای به کار رفته برای

253 مجلهی غدد درونریز و متابولیسم ایران دورهی نهم, شمارهی 4، اسفند 6831

موارد درمانی بسیار بالاتر و در حد 02 تا 052 میلیکوری و حتی بالاتر است.1 این ماده برای درمان کانسرهای تیروئید با دوزهای بالای 001 میلیکوری و در درمان پرکاریهای تیروئید با دوزهای کمتری کاربرد دارد. یکی از تفاوتهای عمدهی ید رادیواکتیو 131 با بقیهی رادیو داروهایی که در طب هستهای به کار میروند نوع اشعهی تابیده شده است که از نوع بتا است اثرهای بیولوژیک بسیار بیشتری نسبت به تابندههای گاما دارد.1 یکی از مواردی که بیانگر اثرهای بیولوژیک اشعهی بتا است، میزان ناهنجاریها و شکستگیهای کروموزومی است که با روشهای متفاوتی در افرادی که تحت بررسیهای تشخیصی یا درمانی با ید رادیواکتیو قرار گرفتهاند قابل اندازهگیری است.1 با توجه به تعداد زیاد بیمارانی که سالانه در کشور ما با تجویز ید رادیواکتیو روبرو میشوند و با توجه به اینکه تاکنون مطالعهای در کشور ما برای بررسی اثرهای بیولوژیک مواد رادیواکتیو تجویزی به صورت بالینی انجام نشده است و تأثیر عوامل مختلفی مانند نژاد در حساسیت به تشعشع انجام مطالعهی حاضر لازم و ضروری به نظر میرسید. یکی از شاخصهای اثرهای زیانبار زیستی کاربرد پزشکی پرتوهای یونساز از جمله مواد پرتوزا، ایجاد ناهنجاریهای ساختمانی و عددی کروموزومی در بیماران است. میزان ناهنجاریهای ساختمانی کروموزومی ایجاد شده در اثر کاربرد مواد پرتوزا با روشهای مختلفی مثل میکرونوکئی و FISH سنجیده میشود.1 برآورد میزان ناهنجاریهای

ساختمانی کروموزومی ایجاد شده در اثر اشعهی یونیزه به عنوان یک روش استاندارد برای تعیین حساسیت پرتوی به کار رفته است.1

تاکنون مطالعههای دوزیمتری زیادی برای تخمین میزان تشعشع به استخوان یا مغز استخوان بعد از درمان ید رادیواکتیو انجام شده است2 اما گزارشهای کمی در ارتباط با آسیبهای کروموزومی ناشی از درمان با ید رادیواکتیو منتشر شده است.4،3

در یک مطالعهی انجام شده، آسیبهای سیتولوژیک ناشی از تشعشع ید 131 توسط روش سیتولوژی MNA

ارزیابی شد5 مایکرونوکلئیها اجسام کروی داخل سیتوپلاسمی هستند که محتوی قسمتی یا تمامی از یک کروموزم میباشند. آنها طی تقسیم سلولی در اثر شکستگی کروموزمی یا جدا شدن یک کروموزم از رشتههای دوک پدید میآیند.5 با شمارش تعداد سلولهای لنفوسیتی حاوی

مایکرونوکلئیها نشان داده شده است که آسیب افراد در اثر تشعشع متفاوت است ولی مطالعهی کاملی برای ارزیابی دوزهای بالای ید 131 انجام نشده. ورآل و همکاران این نکته را مطرح کردند که ارزیابی لنفوسیتهای خون محیطی توسط MNA ممکن است برای ارزیابی آسیبهای سیتوتوکسیک

تشعشع مفید باشد.6 این ارزیابی برای بررسی تفاوت در پاسخ به تشعشع در افراد مختلف به کار رفته است. اثر بیولوژیک تشعشع لنفوسیتها و سلولهای خون محیطی از زمان تزریق آغاز میشود ولی مطالعههای قبلی انجام شده توسط واتانوبا و همکاران حاکی از آن است که زمان حداقل یک هفته بعد از تجویز ید 131 رادیو اکتیو زمان مناسبی برای ارزیابی صدمههای سلولی ایجاد شده ثانویه به تشعشع است.5

با توجه به اینکه لنفوسیتهای خون محیطی به نسبت بقیهی زیر گروههای سلولهای خونی حساسیت بیشتری به تشعشع دارند8 ،7 و از طرفی صدمههای کروموزومی لنفوسیتها در اثر تشعشع میتواند تعداد سلولهای حاوی میکرونوکلئی را بیشتر کند9 در این مطالعه از روش MNA

برای ارزیابی آسیب سیتولوژیک به سلولهای لنفوسیت محیطی بعد از درمان با ید 131 رادیواکتیو استفاده شد.

مواد و روشها

از خرداد تا آبان سال 5831، 22 بیمار مبتلا به کانسر تیروئید که برای ید درمانی به منظور تخریب بافت باقیماندهی تیروئید یا متاستاز احتمالی به بخش پزشکی هستهای بیمارستان طالقانی ارجاع شده بودند ارزیابی شدند (5 مرد و 71 زن با محدودهی سن 81 تا 67 سال با متوسط سنی 4/44 سال). در تمام بیماران بدخیمی تیروئید با بیوپسی تأیید شده بود و تمام بیماران قبل از بستری عمل توتال تیروئیدکتومی شده بودند و از طرفی TSH همهی بیماران قبل از تجویز ید بالای 03 UI/ML بوده است. برای

8 بیمار 001 میلیکوری ید 131 و برای 41 بیمار 051 میلیکوری ید 131 تجویز شد. نمونهی خون قبل و 7 روز بعد از تجویز ید 131 از بیماران تهیه، در ویالهای حاوی هپارین (05 واحد، به ازای هر سیسی خون) به سرعت به آزمایشگاه و مراحل زیر به ترتیب اجرا شد:
1ـ جدا سازی و تخلیص تک هستهایهای خون محیطی:

دکتر عارف هومن و همکاران ناهنجاریهای کروموزومی و کانسر تیروئید 353

انجام این مرحله به کمک یک گرادیان غلظتی که همان فایکول هپاک است انجام شد به این صورت که ابتدا خون بیمار با هم حجم خود از محلول هنکس یا RPMI رقیق سپس
به آرامی بر روی فایکول که قبلاً در لولههای مخصوص سانتریفوژ تقسیم شده بود به کمک پیپت پاستور منتقل شد. لولهها به مدت 02 دقیقه با دور g004 سانتریفیوژ شد01

2ـ انجام آزمون ترانسفورماسیون لنفوبلاستیک:

پس از انجام عمل سانتریفوژ، منطقهی مربوط به تجمع تک هستهایها که بین لایهی فایکول و پلاسمای نمونه است با عمل ساکشن توسط پیپت پاستور استریل و با رعایت همهی شرایط لازم برای کشت سلول.
جمعآوری و به لوله شستشو منتقل گردید. با عمل شستشو در 51 میلیلیتر هنکس و یا RPMI، سلولها آماده
کشت شدند سپس مجدداً سلولها در یک میلیلیتر محیط کامل کشت سلول، resuspend شدند. به کمک لام نئوبار،

شمارش سلولها انجام و با رنگ حیاتی تریپنبلو از نظر viability ارزیابی شدند. در اینجا به ازای هر یک میلیون
سلول لنفوسیت در یک میلیلیتر محیط کشت کامل 02 لاندا از محلول PHA استفاده شد و همراه با ماده سیتوکلاسینبی (با
غلظت 6 میکروگرم در هر میلیلیتر) به سلولها اضافه و مجموعه به دستگاه Co2 5% انکوباتور وارد و برای 84

ساعت انکوبه شد.

3ـ مطالعهی وضعیت سلولهای کشت شده از نظر وقوع MN و سایر اندکسهای سلولی:
پس از خاتمهی انکوباسیون، لولههای کشت سلول خارج و به مدت 2 دقیقه ساتتریفوژ شدند. با خارج ساختن تهنشین سلولی روی یک لام،ابتدا وضعیت سلولها از نظر تکثیر و viability مورد بررسی قرار گرفتند. با باقیماندهی تهنشین
سلولی یک گسترش نیمه ضخیم از سلولها تهیه شد که با متانول فیکس و با روش گیمسا رنگآمیزی شد. به محض خشک شدن لامها در جعبه مخصوصی قرار داد شدند تا بررسیهای سلولی روی آنها انجام شود.
4ـ مشاهدهی میکروسکوپی نمونهها:

به کمک میکروسکوپ نوری و روش ایمرسیون، لامها از نظر سیتولوژی بررسی شدند. درصد سلولهای دو هستهای، دو هستهای حاوی میکرونوکلئی و تعداد لنفوسیتهای دو هستهای محتوی میکرونوکلئی تعیین شد (شکل 1). همین کار در مورد سلولهای آپوپتوتیک تکرار شد. سلولهای آپوپتوتیک بر اساس چهار علامت زیر شناسایی میشوند11

1ـ چروکیده شدن سلول در حجم پلاسمایی و غشا 2ـ فشردگی و قطعه قطعه شدن هستهی سلول.
3ـ تبدیل غشای پلاسمایی و محتوای آن به جوانهها و وزیکولهای متعدد که در حال جدا شدن از جسم اصلی سلول هستند.
4ـ عدم خروج و رهایی مواد داخل سلول به فضای خارج سلول
اطلاعات به دست آمده توسط نرمافزار SPSS و با

آزمون تی جفتی بر حسب میانگین± انحراف معیار آنالیز آماری شدند و p کمتر از 50/0 از نظر آماری معنیدار تلقی
شد.