مقاله تفکیک قوا؛ رؤیای تقدیس شده در word دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تفکیک قوا؛ رؤیای تقدیس شده در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تفکیک قوا؛ رؤیای تقدیس شده در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تفکیک قوا؛ رؤیای تقدیس شده در word :
مقدمه
تفکیح قوا از جمله نرریا مشهوری است کده در حدوز اندیشده سیاسدی، مدورد پردازش قرار گرفنه است. اید اولی ثالثی )سه گانه( فه نمودن قدر بده دوران یوندان باسنان و اندیشهیای صداحبنردران ایدن دوره، مننسدب مدیگدردد )بوشدهری، 1314، ص.)79 به اعن اد ارسطو «یر حکومت، دارای سه قدر است و حداک خردمندد بایدد حدود یر یح از این سه قدر را باز شناسدنخسنینِ. این سه قدر ، ییأتی اسدت کده کارش بحث و مشور درباره مصدالح عامده اسدت. دومدین آنهدا ; بده فرمانروایدان و مشخصا و حدود صالحیت و شیوه اننخاب آنان مربوط مدیشدود و سدومین قددر ، امور دادرسی را دربرمیگیرد» (ارسطو، 1371، ص.)187-188
اما نباید از نرر دور داشت که تفکیح قوا با ت ریر و شهر امروزی آن بهمثابه ت سدی قدر ، با دیدگاهیای کهن یونانی که شؤون سهگانه قدر را در مفهدوه ت سدی وظدایف فه نمودهاند، ندان قرابنی ندارد. ازاین رو، ه بسا خالی از ح ی ت نباشد، اگر ادعا شدود «جان الک»،2 اولین منفکری است که نرری تفکیح قوا را بنا بدر برداشدت رایدج آن و نده یح ت سی وظیف ساده، طرح و تحلی نموده است .“Kruman, 1997, P.33-40”
با این حال، کیست که نداند در دنیای امروز، تفکیح قوا بیشنر از آنکه بدا نداه جدان الک یا حنی منفکدران یوندان باسدنان شدناخنه شدود در سدای نداه و آواز موننسدکیوی فرانسوی، شهر یافنه است. در ح ی ت، موننسکیو، اگر ه اندیش تفکیح قوا را برای اولینبار ابداا ننموده و در این حوزه، وامدار تراوشا ذینی جان الک میباشدد، لدیکن نان فریبنده و مسلد بر ن تفکیح قوا، نواخنده و تراند آزادیپرسدنی خدود را بده انضماه ملودیهای این ساز دلفریب سروده که ع و یدوش را از یدر مخداطبی ربدوده است. شاید اغراق نباشد، اگر موننسکیو را به ریبر ارکسنری تشبیه نمایی کده سدمفونی تفکیح قوا را در قرن یمدی آن نان اسنادانه به اجرا درآورده که از آن زمان تدا کندون ییچ صاحبنرری ننوانسنه است در بازآفرینی این اثر، جز گرتهبرداری از افکار و مشدی او اقداه دیگری انماه دید. ×
به باور موننسکیو «تأمین آزادی، نیازمند آن است که سه قدر بزرگ دولت، از ید جدا نگاه داشنه شوند.)Prakash, 2000, P. 17( » بنابراین، ;« اگدر قددر حکومدت را بین اجزای مخنلف )قوای سهگانه( ت سی کنی بهطوری که یر یح، کار ویدژهای انمداه دیند و در امور مربوط به قوای دیگر مداخله نکنند، فسادی از نرر قدر ، حکومدت را تهدید نمیکند× .“Thomas, separation of Powers, P.123” »
البنه موننسکیوتفکیح، قوا را صرفاً رایکاری برای مهار فساد قدر و تأمین آزادی شهروندان میدانست، اما در عصر حاضر با اندکی تأم در کاله و مکنوبا یواخوایان تفکیح قوا می توان گفت اعن اد به تفکیح قوا از یح باور منعارف، فراتر رفنه و در کاله و اندیش برخی نویسندگانگویی، رنگی از ت دلس و یا حداق مفهومی نزدیح به آن را به خود گرفنه است . البنه این اعن اد، بیشنر از آنکه ناشی از کارکرد عملی تفکیح قوا در مهار فساد قدر باشد، حاص یح «فوبیا3» یا ترس تاریخی از شنائت و درندهخویی شهریاران پس از کسب قدر ، بهنرر میرسد.
به یر حال، امروزه شاید آن یسنی که شهر این نرریه، نان عال گیدر شدده کده عموماً ادعا میشود، تفکیح قوا یکی از اصول مسلّ دانش ح وق و از بنیادیای اندیشد سیاسی در عصر جدید میباشد. بنا بر دیدگاه یواخوایدان ایدن اندیشده، تنهدا ضدمانت اساسی و بنیادین آزادیهای عمومی، تفکیح قواست )امیر ارجمند، 1310-11، ص)45 و یر حکومنی که به نحوی خود را با اقنضائا تفکیح قوا وفدق ندداده و در ایدن جهدت مشی ننموده باشد، صرف نرر از تحلی کارکرد و مشی کارگزاران آن، منه به اسنبداد و
خودکامگی خواید بود.
با این حال، بهنرر میرسد اگر ه تفکیح قوا اندیشهای ت دیسشده و به مثاب یدح ارزش سیاسی د ح وقی در عصر حاضدر معرفدی گردیدده اسدت، ولدی صدرف نردر از ایرادا کارکردی آن، حنی در بعد نرری نیز با الشیای جددی مواجده مدیباشدد. در واقع، میتوان گفت ساب ندصدساله در اعمال نرریه تفکیح قوا و کسب ممموعهای ازتمربیا تلخ یا بعضاً دور از اننرار، ذین را با پرسدشیدایی در خصدوص ندواقص، کاسنییا و حنی تناقضا این نرریه روبهرو مینماید.
طهرانی جواهری محمد و کدخدایی عباسعلی / شدهتقدیس رؤیای قوا؛ تفکیک
101
63پیاپی /اول شماره / دهمهف سال
102
اما آنچه در این بین، حیر آور بهنرر میرسد آن است که در حوز ادبیا ح دوقی
و سیاسی به زبان فارسی، کمنر تحلیلی انن ادی را بر نرری تفکیح قدوا شداید یسدنی . این در حالی است که از یحسو، نرری تفکیح قوا یمچون بسیاری دیگر از نرریهیدای کالسیح حوز اندیشه سیاسی، توسد اندیشمندان و صاحبنرران دنیا بده ن دد کشدیده شددده و از سددوی دیگددر، روحیدده کنمکدداوی و پرسشددگری مح ددان داخلددی، مبنددای به الشکشیدن عمیقترین باوریا و اندیشهیای قدسی و زمینی قدرار گرفنده اسدت. بده یمین دلی ، بهنرر میرسد پرداخنن به موضوا تفکیح قوا و فربه نمودن ادبیا انن دادی این حوزه میتواند یح اولویت پژویشی حائز ایمیت، محسوب گردد.
در نوشنار حاضر، تالش شده است تفکیح قوا بهمثاب نرریهای قاب بحث و برآمدده از اندیش صاحبنرران عصر خود، مورد کاوش قرار گیرد و از منردری واقدعگرایانده و بهدور از احساسا ت دیسگرایانه، ن د و تحلی گدردد و از ایدن ممدرا بدهمنردور نفدی اسنبداد ساخناری حکومت یا، ضرور پردازش اندیشهای جایگزین و مطابق با ارزشدها
و ینماریای جوامع امروز، اثبا گردد.
در این راسنا، ابندا به تحلی فه نادرست تفکیحگرایان از قددر و انسدانشناسدی مادیگرایانه ایشان پرداخنه ای و پس از آن، خطای تداریخی موننسدکیو در مددلسدازی نرری تفکیح قوا، تبیین گردیده است و در نهایت، بر خالف ادعایای منعارف، مبنی بدر نفی اسنبداد و خودکامگی حاکمان به واسط پریرش تفکیح قوا در حکومت یای امدروز جهان از منرری واقع گرایانه و بهدور از افسانهسدرایی ناکارآمددی تفکیدح قدوا در نفدی اسنبداد و خودکامگی حاکمان، مورد کاوش قرار گرفنه است.
ترکر این نکنه ضروری است کده در ایدن تح یدق، در پدی تبیدین، ن دد یدا تحکدی دیدگاهیای ارائهشده از سوی اندیشمندان مسلمان و به خصوص، ف هدا در رد یدا تأییدد نرری تفکیح قوا نخوایی بود؛ را که به نرر میرسد بدون داشنن فه کاملی از نررید تفکیح قوا، نزد اندیشمندان لیبرال مغربزمین بهعنوان خال ان اید مرکور، نمیتدوان در باب مطاب ت یا مغایر آن با اقنضائا اندیش دینی، صحبنی مسندل و قاب دفاا ارائده نمود. به عالوه، منابع تحلیلی و شیو بحث حاضر، منصرف از مباحث ف هدی، تمهیدد و
مورد بررسی قرار گرفنه است.
یمچنین خوانشیای دیگری که از نرری تفکیح قوا مطرح گردیده و این نرریده را دیدگایی منکی بدر اصد ت سدی وظدایف و نگداه یدای مددیرینی در اعمدال نهادینده و تخصصی قدر ، معرفی نموده است در نوشنار حاضر، مورد توجه قرار نگرفنده اسدت. در ح ی ت، اگر ه دیدگاه مرکور از حیث کارکرد و تمشیت بهنر امور، نرریدهای قابد دفاا و موجه مینماید و بهنرر میرسد در نراه م دس جمهوری اسالمی ایران نیدز ایدن دیدگاه، مبنای ایماد ساخنار حکومنی و ساماندیی روابد قوای سه گانه بر مددار والیدت ف یه جامعالشرائد قرار گرفنه است، ولی به دلی اینکده ندین تعبیدری از تفکیدح قدوا، مغایر دیدگاه خال ان این نرریه در قرن یمده میالدی بوده و به نوعی دیدگایی منفاو با نرری تفکیح قوا در دانش ح وق اساسی و علوه سیاسی میباشد در این م اله، مدورد توجه و واکاوی قرار نگرفنه است.
قدرت تحریفشده و انسانشناسی مادیگرایانه؛ خشت اول بنای کج تفکیک قوا
نگاه بدبینانه به قدر و مضموهدانسنن آنمخصوصاً؛ ینگامی که منمر به اسنبداد و خودکامگی حاکمان میگردد، بنیاد معرفنی نرری تفکیح قوا میباشدد. بدر ایدن اسداس، تأکید فوقالعاده بدر ابعداد تاریدح و نکوییدده قددر و تمربیدا تلدخ بشدر از دوران حکمرانی جبلداران و سدنمگران، بدهمثابد محرکدی قدرتمندد در بدرانگیخنن احساسدا اسنبدادسنیز و حرکت بهسوی آرمانشهری با حکومنی مبننی بر قدر ت سی شده، ن ط آغازین آفرینش و پریرش نرری تفکیح قوا، قرار گرفنه است.
به ع ید تثلیثگرایان در عرصه حکومت، قدر بسدید و تفکیدحنشدده «بدهمثابد سیالبی ویرانگر، به تدریج در بسنر زمان، درازآین تر میشود و دیدوارهیدا و سددلیا و موانع سست و لرزان را از سر راه خود میروبد و راه را بر اعمال یر ه بیشنر نردرا شخص یا گروه حاک ، یموار میکند. در این میان، آزادی، اسدیر داه یوسدها و اغدراض میشود و مرغ یمایون مردهساالری در فضای جامعه، بال و پر میریزد» )قاضی، 1350، شمار × .)5
طهرانی جواهری محمد و کدخدایی عباسعلی / شدهتقدیس رؤیای قوا؛ تفکیک
103
63پیاپی /اول شماره / دهمهف سال
104
این سن بنا آن نان اسنوار جلوهگر شده است که بعیدد نیسدت یدر منن ددی را در دایر مسحورین، به اسنحکاه خود اسیر نمدوده و ضدمیر ناخودآگداه او را نیدز بدا خدود یمراه نماید تا جایی که شاید شما نیز در مواجهه با این مبندا، بالفاصدله بدا سدرایندگان ترانه تفکیح قوا ی آواز شده و قدر ؛ ایدن نامبدارک بدیرحد را مسدنحق تضدعیف و انش اق به واحدیای کو حتر دانسنه باشید.
اما بهراسنی قدر ؛ این ییوالی ح ی تخوار معرفیشده، یست؟ آیدا حدق نیسدت بهعنوان یح مح ق، پیش از برآشفنن بر قدر ، بغض فوراننموده یواخوایدان تفکیدح قوا را با احنراه از خود دور نموده و اندکی در مفهوه و ماییت قدر ،4 منصدفانه تأمد نمایی ؟
اگر ه گفنه شده که درک کداملی از مفهدوه قددر وجدود نددارد)لدوکس، 1370، ص)221، اما بهطور کلی قدر یر آن یزی است که بنواند کننرل شخصی بر شدخص دیگر را بهوجود آورد .(Mogenthou, 1773, P.9) لرا میتدوان گفدت قددر ، تحمید امری بهدیگری بر خالف اراده اوست .(Robertson, 1998, P.221)
البنه این تعریف ساده که «قدر موجب بهاطاعتدرآوردن فرد یا گروه، توسد فدرد یا گروه دیگر میگدردد» )عمیدد زنمدانی، 1366، ج1، ص)56، در مباحدث ح دوقی و سیاسی، رافع نیاز مفهوهشناسی دانش واه قدر ، نخواید بود. «ما نمیتوانی قددر را بهمعنای مطلق رابطه انسانی نابرابری بدانی که بر اساس آن، یدح فدرد، فدرد دیگدری را ممبور به اطاعت از خود کند، بلکه قددر ، یدح رابطد ویدژه و دارای قیدودی خداص است(»دوورهه، 1358، ص)20-21 و از این حیث، «توانایی فرد یدا افدراد در تمهیدز و بهدستآوردن برآیند منابع موجود بهوسیله روشی مناسب، بهمنرور یدایت و جهتدادن به رفنار جمعی دسنهای از انسانها مصداقی از قدر در حدوز داندش سیاسدی بدهنردر می رسد» )نبوی، 1379، ص.)123 در ایدن دیددگاه داندش، واه قددر ، یمدان مفهدوه قدر عمومی را افاده مینماید)جعفری لنگرودی، 1311، ج4، ص.)2110
اما آیا بهراسنی قدر در معنا و مفهوه پیشگفنه امری مرموه و ناشایست اسدت؟ و آیا اساساًتمرکز قددر یمیشده منمدر بده ناراسدنی و سدو اسدنفاده از آن مدیگدردد؟
صاحبنرران غربی در دادن پاسخ مثبت به این پرسش، کمندرین تردیددی بده خدود راه نمیدیند. به ع یده این گروه از منفکرانقدر، ذاتاًامری مر موه و در صور تمرکدز، عام ایماد فساد و تبدایی در حکومدت بدوده و ننیمدهای جدز اسدنبداد و خودکدامگی حاکمان نخواید داشت .(Leyland, 1994, P.5)